Kansarmoede weegt

Marijke & Tom zijn beide vrijwilligers bij het een Congolees Uilenspelgezin in Sint-Amandsberg. Marijke begeleidt Justin* sinds 2019. Justin heeft een jongere zus en 2 broers. 1 van de broers gaat naar het buitengewoon onderwijs. Voor Marijke was het al snel duidelijk dat ook de kleinere zus, Grace, nood zou hebben aan een Uilenspelbegeleider. Nu Grace naar het eerste leerjaar gaat, begeleidt Marijke haar. Haar man Tom begeleidt Justin (vierde leerjaar).

Marijke probeert op alle mogelijke manieren de taalvaardigheid van Justin en Grace te verhogen. Samen spelen ze (taal)spelletjes met de kinderen, gaan ze op uitstap (bv. naar Terneuzen), koken ze samen ( de kinderen roeren graag in de potten), doen ze boodschappen,... Dit zijn allemaal nieuwe activiteiten voor de kinderen.

Kinderen aan het woord

Justin (10j) vertelt:

Rekenen met Tom is moeilijk. Maar ook leuk! Het is belangrijk om goed te kunnen te leren om later een goede job te hebben.

'Memory en kwartet vind ik het leukste. Ik ga bij Marijke en Tom thuis. We wonen in een appartement. Mijn broers en zus maken veel lawaai en we hebben geen aparte ruimte om huiswerk te maken. Ik vind het moeilijk in de klas, daarom is Tom er om de dingen nog een keer uit te leggen. Het gaat nu beter op school, Tom geeft mij trucjes die me helpen.’

Grace (6j) vertelt wat ze leuk vindt aan Uilenspel:

Ijsje eten, Marijke is lief en verzorgt mij. Ik ga graag naar school. Ik kan wel niet zo goed lezen. Samen met Marijke is lezen leuk.

Grace was nooit eerder in de zoo: ‘Koala’s zien was het leukst!’.

Net als familie

De mama van het gezin, Monica, spreekt Swahili en Frans. Met de kinderen spreekt ze beide, al verstaan ze niet veel van Swahili. De mama spreekt een beetje Nederlands, maar meestal schakelt ze over naar Frans met Tom en Marijke. Monica is alleenstaande moeder. Marijke en Tom zijn als familie voor haar. Haar beide ouders zijn gestorven. De kinderen zien Marijke en Tom als hun grootouders.

‘Ik ben zo dankbaar dat Marijke en Tom in mijn leven gekomen zijn. Ik krijg niet alleen hulp met de kinderen, ook kan ik zelf bij hen terecht met vragen. Mijn zoon zit in het Buso, dat is moeilijk. Ik heb veel bijgeleerd sinds Marijke komt, ik hoor en spreek ook meer Nederlands, ik ben voor het eerst in de zoo.

Marijke gaat naar de bibliotheek en brengt eigen spelletjes mee. Ik heb alle vertrouwen in Tom en Marijke. Ze halen mijn kinderen op aan de school.

Grace gaat maandag mee naar Marijkes huis, Justin elke donderdag. Tegen dat het slaaptijd is zetten Marijke en Tom ze af thuis. Dan steek ik ze in bed.’